Η πτωτική πορεία των εισιτηρίων συνεχίστηκε και την προηγούμενη εβδομάδα, καθώς η τακτική των γραφείων διανομής, με την υπερπροσφορά νέων ταινιών, δεν έφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
Οι οχτώ πρεμιέρες αυτής της εβδομάδας, ίσως φέρουν περισσότερους θεατές στα γκισέ των σινεμά, δεδομένου ότι το «προϊόν» είναι εμφανώς πιο ενδιαφέρον και ελκυστικό. Ο Άντονι Χόπκινς υποδύεται τον Φρόιντ στο βρετανικό δράμα εποχής «Η Τελευταία Συνεδρία του Φρόιντ», ο Μισέλ Γκοντρί επιστρέφει έπειτα από δέκα χρόνια με την κομεντί «Το Λυσάρι της Ζωής», ο «πολύς» Ισλανδός Γκούναρ Σίγκουρδσον ξορκίζει τον φόβο για τα αεροπλάνα με τα «Κενά Αέρος», το αργεντίνικο θρίλερ «Το Μυστικό της Μαύρης Βαλίτσας», με τον Γκιγιέρμο Φρανκέλα εκτός από αγωνιώδες είναι και σκεπτόμενο, η Χριστίνα Ιωακειμίδη επανέρχεται με τρυφερότητα στο δραματικό «Μέντιουμ», ενώ ο Ράσελ Κρόου πρωταγωνιστεί για μια ακόμη φορά σε ένα θρίλερ περιορισμένων αξιώσεων, «Τα Κρυμμένα Μυστικά».
Η Τελευταία Συνεδρία του Φρόιντ
(“Freud’s Last Session”) Δράμα εποχής, βρετανικής παραγωγής του 2023, σε σκηνοθεσία Άντονι Χόπκινς, Μάθιου Γκουντ, Λιβ Λίσα Φράις, Τζόντι Μπαλφούρ, Τζέρεμι Νόρθαμ κα.
Οι ταινίες βασισμένες στο σύνηθες τρίπτυχο δράμα εποχής για διάσημους – συγγραφείς, επιστήμονες, μουσικούς, αθλητές, πολιτικούς και καλλιτέχνες γενικότερα – είναι από τις πλέον διαδεδομένες και ειδικά τις τελευταίες δεκαετίες, καθώς αποτελούν και μια σίγουρη επιλογή, λόγω του ενδιαφέροντος που προκαλούν στο κοινό. Τις περισσότερες φορές αυτού του είδους οι ταινίες, που είναι βιογραφικές ή βασίζονται σε κάποια πραγματικά περιστατικά, είναι αδιάφορες, ακαδημαϊκά γυρισμένες και στρογγυλεμένες οι ιστορίες που διηγούνται, κάποιες είναι προσεγμένες, σκάβουν λίγο περισσότερο στις προσωπικότητες που αναφέρονται και έχουν το ενδιαφέρον τους, ενώ υπάρχουν και αυτές πραγματικά αξίζει να κρατήσουμε για πάντα, με ενδεικτικά παραδείγματα «Ο Λόρενς της Αραβίας», «Η Λίστα του Σίντλερ», «Γκάντι» και «Οργισμένο Είδωλο».
Η ταινία του Ματ Μπράουν, που είχε γυρίσει το αδιάφορο βιογραφικό δράμα «Ο Άνθρωπος που Γνώριζε το Άπειρο» πριν οχτώ χρόνια, έχει το ενδιαφέρον της, καθώς αυτή τη φορά δείχνει να βελτιώνεται και να αποφεύγει τις ευκολίες – παγίδες μιας «σύνοψης Wikipedia», κάτι που οφείλεται ίσως και στο ότι δεν βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, αλλά σε ένα θεατρικό έργο του 2009, εμπνευσμένο απ’ το βιβλίο του καθηγητή Αρμάντ Νικολί.
Στις 3 Σεπτεμβρίου του 1939 κι ενώ η Γερμανία έχει εισβάλλει στην Πολωνία και η Βρετανία ετοιμάζεται να μπει στον πόλεμο, ο Σίγκμουντ Φρόιντ, που πρόσφατα έχει δραπετεύσει, με την κόρη του, από το ναζιστικό καθεστώς, προσκαλεί στο σπίτι του τον Ιρλανδό ακαδημαϊκό Κ. Σ. Λιούις, στο διαμέρισμα που διαμένει. Τι να γυρεύει άραγε ο άθεος πατέρας της ψυχανάλυσης από έναν μοντέρνο χριστιανό απολογητή και μάλιστα ενώ σκέφτεται σοβαρά την αυτοκτονία λόγω του πόνου απ’ τον καρκίνο του; Οι δυο άνδρες, θα απλώσουν τη συζήτησή τους σε μία σειρά από θέματα, από την ύπαρξη του Θεού, την οντολογία και τις υπαρξιακές τους αγωνίες, μέχρι τις σχέσεις τους με αγαπημένα πρόσωπα.
Ο κράχτης της ταινίας είναι φυσικά ο Άντονι Χόπκινς, υποδυόμενος τον Φρόιντ, κάτι που είχε ξανακάνει πριν από τριάντα χρόνια στη «Χώρα της Σκιάς», αν και ο συμπρωταγωνιστής του Μάθιου Γκουντ, τον συναγωνίζεται στα ίσα. Έτσι, πολλοί θα σκεφτούν ότι για μια ακόμη φορά πρόκειται για μια ταινία ερμηνειών και τίποτα άλλο. Και δεν θα έχουν άδικο, σε μεγάλο βαθμό, παρότι το φιλμ έχει μία συγκροτημένη αφήγηση, αν και οι εκτεταμένες αναδρομές, οι φαντασιώσεις των πρωταγωνιστών, που αναστοχάζονται και βουτούν στο «σκοτεινό δάσος του ασυνειδήτου» και της παιδικής ηλικίας, δεν είναι πάντα αποτελεσματικές, ενώ στα υπέρ είναι το μουντό κλίμα, τα υποφωτισμένα πλάνα που αναδεικνύουν την ψυχική διάθεση των ηρώων, αλλά και των δαιμόνων που κουβαλούν και δεν τους αφήνουν να ησυχάσουν.
Από κει και πέρα, το φιλμ φανερώνει τη θεατρική του καταγωγή, ενώ το σενάριο ορισμένες φορές φλυαρεί, με ένα πινγκ πονγκ από ευφυολογήματα, λογοτεχνικό λόγο και αυτό το, πολλές φορές ανυπόφορο, πάρε δώσε με λόγια μεγάλων ανδρών και κειμένων.
Παρά ταύτα, η ταινία περνάει τις αγωνίες των δυο διάσημων διανοούμενων, αν και οι δυο κοντά ώρες της διάρκειας της ταινίας μοιάζουν υπερβολικές, ενώ στα υπέρ πρέπει να συνυπολογιστούν τόσο η φροντισμένη παραγωγή, όσο και η ανάδειξη του περίεργου κλίματος της εποχής, καθώς ο κόσμος είναι έτοιμος να αρπάξει φωτιά.
Για τον Άντονι Χόπκινς, ο ρόλος είναι βούτυρο στο ψωμί του, αλλά τίποτα περισσότερο, ενώ για τον Μάθιου Γκουντ, ο ρόλος του Λιούις (μετέπειτα δημιουργού των «Χρονικών της Νάρνια»), είναι μία πρόκληση την οποία αξιοποιεί σε μεγάλο βαθμό, με τη μετρημένη εσωτερική του ερμηνεία.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Ο Φρόιντ προσκαλεί τον συγγραφέα Κ. Σ. Λιούις να συζητήσουν. Η συζήτηση κυμαίνεται από την ύπαρξη του Θεού και την ιδιόρρυθμη σχέση του Φρόιντ με την κόρη του, μέχρι την αντισυμβατική σχέση του Λιούις με τη μητέρα του καλύτερου του φίλου.
Το Λυσάρι της Ζωής
(“The Book of Solutions”) Δραματική κομεντί, γαλλικής παραγωγής του 2023, σε σκηνοθεσία Μισέλ Γκοντρί, με τους Πιερ Νινέ, Μπλανς Γκαρντάν, Kαμίλ Ράδερφορντ, Φρανσουάζ Λεμπράν, Στινγκ κα.
Χρειάστηκαν πάνω από δέκα χρόνια για να επιστρέψει ο Μισέλ Γκοντρί στη μεγάλη οθόνη, ο οποίος πριν από 20 χρόνια είχε εντυπωσιάσει με την «Αιώνια Λιακάδα Ενός Καθαρού Μυαλού» και στη συνέχεια άρχισε να διαψεύδει τις προσδοκίες που είχε δημιουργήσει.
Εδώ, θα ξαναβρεί την έμπνευσή του, την ξεχωριστή ευρηματικότητά του, το ιδιότυπο χιούμορ του και το κέφι για να αφηγηθεί μία ιστορία για έναν νευρωτικό σκηνοθέτη, έναν ταλαιπωρημένο διπολικό άνθρωπο, με αυτοβιογραφικές αναφορές και αρκετές ξεκαρδιστικές στιγμές.
Όταν οι χρηματοδότες τού ανακοινώνουν ότι αποσύρονται από την παραγωγή της ημιτελούς νέας του ταινίας, ο σκηνοθέτης Μαρκ Μπεκέρ κλέβει τους σκληρούς δίσκους με το υλικό που έχει γυρίσει και πηγαίνει στην εξοχή, να κρυφτεί στο σπίτι της θείας του Ντενίς, για να ολοκληρώσει την ταινία, με τη βοήθεια των πιο πιστών συνεργατών του. Σύντομα, όμως, θα καταλάβει πως ξεφεύγουν τα πράγματα καθώς περνάει από τη μία μανιακή ιδέα στην άλλη.
Το ιδιοσυγκρασιακό σινεμά του Γκοντρί συναντά το πνεύμα του Γούντι Άλεν, καθώς δημιουργεί με εφευρετικότητα ένα alter-ego αρκούντως αστείο αλλά και σε μόνιμη οδυνηρή κατάσταση, με τους προσωπικούς δαίμονες που πρέπει ν αντιμετωπίσει. Η σινεφιλική διάθεση του σκηνοθέτη αποκαλύπτει ταυτόχρονα τα δημιουργικά βήματα ενός σκηνοθέτη, με αρκετό χιούμορ, αλλά και μια αυτοαναφορικότητα που φτάνει στα όριά της. Ο Γκοντρί τις περισσότερες φορές βρίσκει τα κατάλληλα συστατικά για να μετατρέψει σε μια διασκεδαστική κωμωδία τις αδυναμίες των πραγματικά καλλιτεχνών που είναι ικανοί να «βγάζουν μουσική από τη σιωπή», ενώ πολλές φορές αποδεικνύονται και οι χειρότεροι εχθροί του εαυτού τους.
Μένοντας εκτός κινηματογραφικών πλατό για πάνω από δέκα χρόνια, ο Γκοντρί έρχεται ορεξάτος για να δώσει απαντήσεις, άλλες φορές με πειστικότητα και ιδιαίτερες επινοήσεις και άλλες με μια πληθωρικότητα, που μπουκώνει ελαφρώς το συνολικό αποτέλεσμα, ενώ μετά τα μισά δείχνει να χάνει και την έτσι κι αλλιώς αμφίβολη συγκρότησή του.
Ο Γκοντρι επιστρέφει και πάλι δίνοντας ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον και καταφέρνει να παραδώσει μία διασκεδαστική, με αρκετά συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα, κομεντί, έχοντας έναν ιδιαιτέρως ζωντανό κεντρικό χαρακτήρα, τον ταλαντούχο Πιέρ Νινέ και ένα αξιόλογο καστ δεύτερων ρόλων.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ... Όταν οι χρηματοδότες του απειλούν να του αφαιρέσουν τη δυνατότητα να έχει τον πρώτο λόγο στη νέα του ταινία, ο σκηνοθέτης Μαρκ Μπεκέρ κλέβει τους σκληρούς δίσκους που περιέχουν το υλικό που έχει γυριστεί και πηγαίνει στην εξοχή. Εκεί, κρύβεται στο σπίτι της θείας του και προσπαθεί να ολοκληρώσει την ταινία.
Κενά Αέρος
(“Northern Comfort”) Κωμωδία, ισλανδικής παραγωγής του 2023, σε σκηνοθεσία Γκούναρ Σίγκουρδσον, με τους Τίμοθι Σπολ, Λίντια Λέοναρντ, Έλα Ραμπφ, Έμουντ Έλιοτ κα.
Συμπαθητική κωμωδιούλα, από τον Γκούναρ Σίγκουρδσον, γνωστό από τις ταινίες του «Κάτω από το Δέντρο» και «Γελαστός Πρίγκιπας» – ότι πρέπει για όσους θέλουν να ξορκίσουν τους φόβους τους για τα αεροπορικά ταξίδια. Ο Ισλανδός σκηνοθέτης στην πρώτη αγγλόφωνη ταινία του προσπαθεί να συνδυάσει το ανθρώπινο δράμα με την κωμωδία του παραλόγου, άλλες φορές διεισδυτικά και με έξυπνες επιλογές και άλλες χάνοντας το μέτρο και δημιουργώντας κενά αέρος στην αφήγησή του.
Το στόρι επικεντρώνεται σε μια ετερόκλητη ομάδα ανθρώπων που μοιράζονται τον τρόμο για τα αεροπορικά ταξίδια. Αυτή η ομάδα, θα προσπαθήσει να ξεπεράσει τις φοβίες της για τα αεροπλάνα μέσα από ένα μάθημα υψηλού επιπέδου, ταξιδεύοντας από το αεροδρόμιο του Γκάτγουικ στο Λονδίνο στην Ισλανδία, μετ’ επιστροφής. Μετά από ένα ταξίδι με αρκετές αναταράξεις, θα προσγειωθούν στην παγωμένη Ισλανδία, αλλά ένα τεχνικό πρόβλημα θα τους καθυστερήσει υπερβολικά για την επιστροφή, γι’ αυτό και θα φιλοξενηθούν σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο ευεξίας, ενώ αυξάνονται οι φοβίες τους, που δύσκολα μπορούν να διαχειριστούν.
Αν και η ταινία ξεκινά με αρκετό χιούμορ και ξέφρενες καταστάσεις, σιγά σιγά θα αρχίσει να χάνει τον προσανατολισμό της, ενώ το ψυχογράφημα των ηρώων αρχίζει να μοιάζει περισσότερο με θέατρο του παραλόγου, που δεν μπορεί πάντα να διαχειριστεί ο σκηνοθέτης. Η αφήγηση σκοντάφτει στην υπερβολή, η ισορροπία μεταξύ δράματος και κωμωδίας φαίνεται να χάνεται κάτω από τα σφιχτά κάδρα, που επιτείνουν την κλειστοφοβία, μαζί με τους στενούς χώρους των σκηνικών, αλλά και μια άσκοπη φλυαρία, που επηρεάζει και τον ρυθμό της ταινίας.
Όπως συνηθίζει στις ταινίες του, ο Σίγκουρδσον εστιάζει στις παθογένειες του σύγχρονου ανθρώπου των αστικών κέντρων και στην αποσύνθεση των κοινωνικών δεσμών, αλλά αυτή τη φορά όχι με την ίδια διεισδυτικότητα προηγούμενων ταινιών του.
Πάντως, ο Σίγκουρδσον, ευφυώς δίνει περισσότερο χρόνο στο χαρακτηριστικό τοπίο της παγωμένης, αυτή τη φορά, Ισλανδίας, το οποίο, καλυμμένο από το χιόνι και την ομίχλη, αρχίζει να ταράζει περισσότερο και από το αεροπλάνο, την εύθραυστη ψυχολογία των ηρώων.
Ο Τίμοθι Σπολ, ηγείται ενός πολυπρόσωπου αλλά μάλλον αδιάφορου καστ, το οποίο ο Σίγκουρδσον φαίνεται ότι του δίνει το περιθώριο ενός αυτοσχεδιασμού, προκαλώντας κι ένα μικρό τζετ λαγκ στους θεατές.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ... Μια ετερόκλητη ομάδα από άτομα με χρόνια φοβία για τα αεροπλάνα δοκιμάζεται σε μια πτήση από το Λονδίνο στην Ισλανδία…
Το Μυστικό της Μαύρης Βαλίτσας
(“La Extorsion”) Θρίλερ, αργεντίνικης παραγωγής του 2023, σε σκηνοθεσία Μαρτίνο Ζαϊντέλις, με τους Γκιγιέρμο Φρανκέλα, Πάμπλο Ράγκο, Άντρεα Φριτζέριο, Μόνικα Βίγια κα.
Καλογυρισμένο και αρκούντως στιβαρό θρίλερ του άγνωστου στη χώρα μας Μαρτίνο Ζαϊντέλις, που σε αυτή τη δεύτερη ταινία του αφήνει υποσχέσεις για την εξέλιξή του.
Ένα φιλμ, που διαθέτει και ίντριγκα και καταγγελία για το ρόλο των μυστικών υπηρεσιών στη λατινοαμερικάνικη χώρα, βασίζεται σε ένα πραγματικό γεγονός και σε έναν εξαιρετικό πρωταγωνιστή, τον Γκιγιέρμο Φρανκέλα.
Ο Αλεχάνδρο είναι ένας έμπειρος πιλότος της πολιτικής αεροπορίας. Λατρεύει τη δουλειά του, αλλά κρύβει ένα μυστικό, την απώλεια ακοής του. Όταν οι πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών ανακαλύπτουν το πρόβλημα αρχίζουν να τον εκβιάζουν. Ο Αλεχάνδρο εξαναγκάζεται, χωρίς περαιτέρω ερωτήσεις, να μεταφέρει μυστηριώδεις μαύρες βαλίτσες στη συνηθισμένη του διαδρομή μεταξύ Μπουένος Άιρες και Μαδρίτης. Τα μυστικά των μαύρων βαλιτσών σύντομα βυθίζουν τον ίδιο και την οικογένεια του σε έναν επικίνδυνο κόσμο ίντριγκας και διαφθοράς.
Συναρπαστικό θρίλερ, που το σενάριο παραπέμπει σε Χίτσκοκ και τα ατού του είναι η νορμάλ και στιβαρή αφήγησή του, ο έντονος παλμός του, η πειστικότητα των χαρακτήρων, ακόμη και η κριτική που γίνεται προς τους σκοτεινούς μηχανισμούς των μυστικών υπηρεσιών και όλων αυτών των υπηρεσιών που έχουν ταλαιπωρήσει τον λαό της Αργεντινής. Εντάξει, υπάρχει και μια δόση συμβατικής εμπορικότητας (η ταινία ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία για το 2023 στην Αργεντινή) και ορισμένα κλισέ, που όμως δεν γίνονται ενοχλητικά, αλλά περισσότερο λειτουργικά και νοσταλγικά για ένα είδος που τα τελευταία χρόνια παραπαίει.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Ένας πιλότος αναγκάζεται από τις μυστικές υπηρεσίες να μεταφέρει μυστηριώδεις βαλίτσες στα ταξίδια του στην Ισπανία. Τι κρύβεται όμως μέσα σε αυτές;
Μέντιουμ
(“Medium”) Δραματική ταινία, ελληνικής παραγωγής του 2023, σε σκηνοθεσία Χριστίνας Ιωακειμίδη, με τους Αγγελική Μπεβεράτου, Νικολάκη Ζεγκίνογλου, Κατερίνα Ζησούδη, Μάρθα Φριντζήλα, Κωνσταντίνο Ασπιώτη κα.
Έπειτα από 13 χρόνια, η Χριστίνα Ιωακειμίδη επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη, με μία τρυφερή ταινία ενηλικίωσης, που έχει κερδίσει βραβεία σε φεστιβάλ, θετικές εντυπώσεις και είναι υποψήφια με πέντε βραβεία Ίρις (σκηνοθεσία, σενάριο, πρώτο και δεύτερο γυναικείο ρόλο και κοστούμια).
Ένα μικρό πετραδάκι, χαμηλού προϋπολογισμού, που προσπερνά τις αδυναμίες του και μετατρέπεται ορισμένες φορές σε διαμαντάκι, λόγω της ευαίσθητης ματιάς της δημιουργού, την οικειότητα με την οποία αντιμετωπίζει το θέμα της, ένα πλέον κινηματογραφικό κλισέ, σε παγκόσμιο επίπεδο, αυτό της ενηλικίωσης.
Ίσως, γιατί το ευαίσθητο άγγιγμα της σκηνοθέτιδας, σε απλές καθημερινές, τετριμμένες εικόνες μεταδίδουν τη συγκίνηση και μαζί τη συναισθηματική αβεβαιότητα της θαρραλέας ηρωίδας, που προσπαθεί να ανακαλύψει τον κόσμο, χωρίς επιτήδευση και δραματικές εξάρσεις ή την αυτοαναφορική διάθεση, απ’ την οποία ταλαιπωρείται το ελληνικό σινεμά.
Αθήνα, καλοκαίρι, καύσωνας και η Ελευθερία, ένα νεαρό κορίτσι που ήρθε από την επαρχία, αφού έχασε πρόσφατα τη μητέρα της και με έκπληξη έρχεται σε πρώτη επαφή με έναν κόσμο που δεν γνωρίζει. Είναι αυτός της αδελφής της, που είναι έγκυος και μαλώνει συνεχώς με το αγόρι της, των φιλενάδων τής αδελφής της, που κάνουν χτενίσματα για γάμους και βαφτίσεις, αλλά και του παράξενου νεαρού, που είναι γιατρός και επισκέπτεται τους γονείς του, στο διπλανό σπίτι. Και μαζί ο κόσμος του μπρέικ ντανς που τη γοητεύει, αλλά και της Άννας που βλέπει το μέλλον και μέσα από τα μελαγχολικά μάτια της Ελευθερίας, τη ζωή.
Βασισμένο, στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Γιώργου Συμπάρδη, το φιλμ έχει στο επίκεντρό του την Ελευθερία, που έρχεται αντιμέτωπη με όσα ονειρευόταν, αλλά όχι ακριβώς με τον ίδιο τρόπο της πραγματικότητας. Η Χριστίνα Ιωακειμίδη περιγράφει με ευγένεια, χιούμορ και διακριτικότητα, τη συναισθηματική κατάσταση μίας έφηβης, που βρίσκεται στο μεταίχμιο και προσπαθεί να μάθει αλλά και να ακουστεί.
Ταυτόχρονα, είναι και μια ταινία χαρακτήρων, που ειδικά οι περιφερειακοί ρόλοι, βοηθούν περαιτέρω την ηρωίδα να ανακαλύψει την ενήλικη ζωή και εμείς την ψυχοσύνθεση και τον χαρακτήρα της.
Συμπαθητικοί και δουλεμένοι οι χαρακτήρες, περνούν ανεπιτήδευτα το πνεύμα της ταινίας, ενώ η Αγγελική Μπεβεράτου, στον πρωταγωνιστικό ρόλο, δείχνει ότι μπορεί να κινηθεί με χάρη και αυτοπεποίθηση ανάμεσα στο αληθινό με το μεταφυσικό, χωρίς να χάνει στιγμή το κινηματογραφικό μέτρο.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Έχοντας χάσει πρόσφατα τη μητέρα της, η Ελευθερία έρχεται στην Αθήνα από την επαρχία για να επισκεφθεί τη μεγάλη αδερφή της, την οποία βρίσκει ερωτευμένη και ετοιμόγεννη. Περιπλανώμενη στο αυγουστιάτικο καμίνι μιας άγνωστης μεγαλούπολης που βράζει, η Ελευθερία γνωρίζει το ξύπνημα της σεξουαλικής επιθυμίας στο πρόσωπο του αινιγματικού Άγγελου.
Κρυμμένα Μυστικά
(“Sleeping Dogs”) Αστυνομικό θρίλερ, αμερικάνικης παραγωγής του 2024, σε σκηνοθεσία Άνταμ Κούπερ, με τους Ράσελ Κρόου, Κάρεν Γκίλαν, Τόμι Φλάναγκαν, Μάρτον Τσόκας κα.
Ο Ράσελ Κρόου με αλτσχάιμερ, σε ένα αστυνομικό θρίλερ, ψευτονουάρ, που ξεχνιέται ενδεχομένως και πριν από την έξοδο από το σινεμά. Λίγες εβδομάδες έπειτα από το σχετικά ενδιαφέρον ανάλογο φιλμ του Μάικλ Κίτον «Το Χρέος του Εκτελεστή», όπου ο σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής έπασχε από άνοια, έρχεται αυτό το κατώτερο φιλμ από τον Αυστραλό σεναριογράφο Άνταμ Κούπερ, που εδώ κάνει το σκηνοθετικό του ντεμπούτο.
Μόνο, που πέρα από κάποιες εμπνεύσεις στην έναρξη της ταινίας σχετικά με το αλτσχάιμερ, ο Κούπερ υποβαθμίζει πλήρως την ασθένεια, καθώς την παρουσιάζει σχεδόν σαν επιστημονική φαντασία.
Ένας πρώην μεσήλικας ντετέκτιβ, ο Ρόι Φρίμαν, που πάσχει από αλτσχάιμερ και υποβάλλεται σε μία πρωτοποριακή θεραπεία και που, ωστόσο, χρειάζεται σημειώματα για να θυμηθεί ποιος είναι και που είναι η τουαλέτα στο σπίτι του, καλείται να θυμηθεί μία υπόθεση δεκαετίας για μια δολοφονία ενός καθηγητή κολεγίου, από ένα νεαρό, που έχει καταδικαστεί για τον φόνο. Λίγες ημέρες πριν την εκτέλεσή του, επιμένει ότι ο ντετέκτιβ μπορεί να τον βοηθήσει για να αποδείξει την αθωότητά του.
Ακόμη όμως και αν συμβιβαστούμε με το άλμα λογικής που μας προτείνει ο Κούπερ, αυτός δείχνει να μην γνωρίζει τους κώδικες και τα βασικά για ένα αστυνομικό θρίλερ. Επιχειρώντας να δημιουργήσει ένα σκοτεινό νεονουάρ, θα ξεπέσει σε ένα κακοφωτισμένο φιλμ, στο οποίο θα ρίξει σωρηδόν και άτσαλα πολλά από τα υλικά του είδους, καθώς και απαραίτητα κρυμμένα μυστικά, προδοσίες, απληστία και φυσικά μία ανατροπή, που έρχεται από το πουθενά.
Ανούσιο φιλμάκι, που πιθανότατα διανέμεται λόγω της παρουσίας του Ράσελ Κρόου, του οποίου η καριέρα μπορεί να έχει πάρει τον κατήφορο, αλλά μάλλον διατηρεί ακόμη ένα κάποιο κοινό και στη χώρα μας.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Αφού υποβλήθηκε σε μία πρωτοποριακή θεραπεία για τη νόσο του Αλτσχάιμερ, ένας πρώην ντετέκτιβ ανθρωποκτονιών επανεξετάζει μια υπόθεση δεκαετίας που αφορά την άγρια δολοφονία ενός καθηγητή κολεγίου και νιώθει σαν να την ερευνά για πρώτη φορά.
Προβάλλονται ακόμη οι ταινίες:
Φανταστικοί Φίλοι
(“IF”) Χαριτωμένη κωμωδία για όλη την οικογένεια, κινουμένων σχεδίων και ζωντανής δράσης, από τον έμπειρο Τζον Κρασίνσκι, που προβάλλεται μεταγλωττισμένη στα ελληνικά. Με τον Ράιαν Ρέινολντς να συμμετέχει κεφάτα στο καστ, το στόρι θέλει, ένα μικρό κορίτσι, την Κέιλι Φλέμινγκ, να ανακαλύπτει ξαφνικά ότι μπορεί να βλέπει τους φανταστικούς φίλους όλων των παιδιών και την προσπάθειά της να τους επανασυνδέσει με τα παιδιά. Εύπεπτο και διασκεδαστικό.
Γουίνι το Αρκουδάκι: Αίμα και Μέλι ΙΙ
(“Winnie-the-Pooh: Blood and Honey 2”) Το λούτρινο αρκουδάκι βγαίνει παγανιά και σκορπάει τη φρίκη, σε αυτό το σίκουελ, που γύρισε ο Ρις Φρέικ-Γουότερφιλντ, έχοντας μπροστά του το εγχειρίδιο των ταινιών τρόμου. Επιδιώκοντας να εκδικηθεί τον πρώην παιδικό του φίλο, ο Γουίνι το Αρκουδάκι επιστρέφει αποφασισμένος να βρει και να σκοτώσει τον Κρίστοφερ καθώς και τους ενήλικους που επέζησαν από το πάρτι για τα 5α γενέθλια του Κρίστοφερ. Στην ταινία, βρετανικής παραγωγής 2024, παίζουν οι Σκοτ Τσέιιμπερς, Ταλούλα Εβανς, Ράιαν Ολίβα κα.
Χάρης Αναγνωστάκης
