Την ανάγκη η Ελλάδα, ως ένας αξιόπιστος εταίρος και σύμμαχος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, να επαναπροσδιορίσει και να ενισχύσει τον σταθεροποιητικό της ρόλο σε μια ταραγμένη περιοχή, στην οποία η ενέργεια αναδεικνύεται ως το κυρίαρχο ζήτημα για το μέλλον της, τόνισε ο υπεύθυνος του τομέα Εξωτερικών της ΝΔ, Γιώργος Κουμουτσάκος, στο διήμερο φόρουμ για την ενέργεια.
«Ζούμε σε ένα νέο, πολυπολικό κόσμο που έχει επιφέρει μεγαλύτερη αβεβαιότητα στις διεθνείς υποθέσεις και η ΕΕ έχει εγκλωβιστεί σε μια παρατεταμένη, πολυδιάστατη και πολυεπίπεδη οικονομική και θεσμική κρίση, που επηρεάζει αρνητικά το διεθνές κύρος και την επιρροή της», υποστήριξε ο κ. Κουμουτσάκος, σκιαγραφώντας το μεταβαλλόμενο διεθνές γεωπολιτικό πλαίσιο. Αν συμβεί το BREXIT θα εξασθενίσει τη δυνατότητα της ΕΕ να επηρεάζει τις εξελίξεις, συμπλήρωσε και παρατήρησε πως οι ΗΠΑ, ο άλλος διατλαντικός εταίρος, σταδιακά μετατοπίζει τη στρατηγική του προσοχή σε άλλα μέρη του πλανήτη, και ειδικότερα την Ασία.
Στο πλαίσιο αυτό, «με τη Δύση να χάνει έδαφος στην περιοχή και τη Ρωσία να προσπαθεί να επανακτήσει μέρος της επιρροής που είχε», ο κ. Κουμουτσάκος τόνισε πως η ΕΕ πρέπει να αφιερώσει περισσότερους πόρους και να επιδείξει στρατηγική προσοχή προκειμένου να αναπτυχθεί μια συνολική πολιτική όσον αφορά αυτό το εύθραυστο, αλλά γεωπολιτικά και γεω-οικονομικά ζωτικό μέρος του πλανήτη και να επωφεληθεί από όλα τα διαθέσιμα μέσα και τις δυνατότητες για να ενισχύσει τον περιφερειακό της ρόλο.
Στη συνέχεια, ο υπεύθυνος του τομέα Εξωτερικών της ΝΔ έκανε ιδιαίτερη αναφορά στις ανακαλύψεις κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο, τονίζοντας ότι έχουν φέρει ευκαιρίες και προκλήσεις για ολόκληρη την περιοχή. Η ενέργεια αναδεικνύεται ως το κυρίαρχο ζήτημα για το μέλλον της περιοχής, υποστήριξε και επισήμανε πως αμοιβαία συμφωνημένα κριτήρια για την αξιοποίηση αυτών των πόρων θα ενίσχυε τη συνεργασία, τη σταθερότητα και την προσέλκυση επενδύσεων. Η μόνη σταθερή βάση για να γίνει αυτό, υπογράμμισε, είναι ο σεβασμός και η εφαρμογή της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών του 1982 για το Δίκαιο των διατάξεων της Θάλασσας (UNCLOS), συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος της ανακήρυξης των εθνικών αποκλειστικών οικονομικών ζωνών και της υφαλοκρηπίδας.
Στο σημείο αυτό, υπενθύμισε πως η Τουρκία δεν έχει υπογράψει τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το δίκαιο της θάλασσας, καθώς η Αγκυρα φοβάται ότι έτσι δεν θα έχει πρόσβαση σε σημαντικούς πόρους μετά την επικύρωσή της και προσέθεσε πως τα κοιτάσματα φυσικού αερίου σχετίζονται περισσότερο από ποτέ με την αβεβαιότητα στα θαλάσσια σύνορα και την εύθραυστη κατάσταση της ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή.
Υπό αυτό το πρίσμα, εξέφρασε την πεποίθηση πως ο μόνος τρόπος για να ξεπεραστεί αυτό το γεγονός είναι το ενεργειακό ζήτημα να βασιστεί στα γερά θεμέλια του σεβασμού του διεθνούς δικαίου, με παράλληλη ανάπτυξη εποικοδομητικού διαλόγου και ενισχυμένης συνεργασίας. Ωστόσο, παρατήρησε, πως πρόκειται περισσότερο για μια επιθυμία παρά για ένα σχέδιο βασιζόμενο σε ρεαλιστικές πολιτικές εκτιμήσεις.
Δημήτρης Μάνωλης
