Γ. Μπασιάς: «Τη Δευτέρα παίρνουμε τα λεφτά από τον τουρισμό και την Τρίτη τα δίνουμε για να αγοράσουμε φυσικό αέριο και πετρέλαιο»

«Τη Δευτέρα παίρνουμε τα λεφτά από τον τουρισμό και την Τρίτη τα δίνουμε για να αγοράσουμε φυσικό αέριο και πετρέλαιο», με αυτό το χαρακτηριστικό τρόπο παρουσίασε ο Γιάννης Μπασιάς, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρίας Υδρογονανθράκων (ΕΔΥΕ), μιλώντας στην ημερίδα του ΤΕΕ με τίτλο «Οι Υδρογονάνθρακες στην Ανατολική Μεσόγειο», την ανάγκη να προχωρήσει η έρευνα υδρογονανθράκων για την οικονομική και ενεργειακή ασφάλεια και αναβάθμιση της χώρας μας.
Ο κ Μπασιάς παρουσίασε στοιχεία σύμφωνα με τα οποία το 2016, η παραγωγή αργού πετρελαίου στην Ελλάδα έφθασε τους 0,16 εκατ. τόνους ενώ η εγχώρια κατανάλωση πετρελαιοειδών το 2015 ήταν 11 εκατ. τόνοι. Σε ημερήσια βάση η παραγωγή στην Ελλάδα το 2018 έφθασε τα 5.000 βαρέλια ενώ η μέση ημερήσια κατανάλωση αργού στη χώρα φθάνει τα 450.000 βαρέλια με ετήσιο κόστος που υπερβαίνει τα 8 δισεκατομμύρια ευρώ. Το 2017 το συνολικό κόστος αργού και αερίου υπερέβη τα 11 δισ. ευρώ, «17 δισεκατομμύρια όχι κέρδος, τζίρος. Το 11 δισεκατομμύρια είναι κόστος», είπε ό ίδιος, θέτοντας το ερώτημα «ένα μέρος του κόστους αυτού δεν θα μπορούσε να απαλειφθεί;» Και πρόσθεσε: «Δηλαδή, δεν μας μένει και τίποτα. Δεν είναι και πολύ σωστό να δουλεύουμε μόνο κάνοντας σέρβις για τον τουρισμό, για να μπορέσουμε να αγοράσουμε αέριο και πετρέλαιο. Δυστυχώς, είναι μία αλήθεια και δεν πρέπει να καταντήσουμε mousaka country».
Ο Πρόεδρος της ΕΔΥΕ εξήγησε ότι «στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή γίνεται ερευνητική εργασία, όχι εργασία εξόρυξης, εκτός από τον Πρίνο, που είναι στην περιοχή τη Καβάλας, ο οποίος παράγει 1% των αναγκών της χώρας καθημερινά. Αυτό σημαίνει ότι εάν θέλουμε πραγματικά να λέμε ότι θα μπούμε στην περίοδο και στην περιοχή των χωρών, οι οποίες έχουνε παραγωγή, θα πρέπει να ανακαλύψουμε κοιτάσματα τα οποία σε επίπεδο εκμεταλλευσιμότητας είναι 500 εκατομμύρια βαρέλια ή 3 τρις κυβικά πόδια και όχι λιγότερο. Αλλιώς θα είναι μικρά μερίσματα για το κράτος και ενδιαφέροντα μόνο για εταιρείες οι οποίες είναι μεσαίο μεγέθους, αλλά και μικρές, όπως έχουμε δει μέχρι τώρα στην Ελλάδα» Και τόνισε χαρακτηριστικά ότι: «αυτές είναι οι αλήθειες που πρέπει να τις πούμε για να μην ονειρευόμαστε ότι σε μερικά χρόνια θα πλουτίσουν οι Ελληνες και δεν θα έχουμε χίλια δυο προβλήματα».
Ο κ Μπασιάς παρουσίασε 13 περιοχές, «τεμάχια» όπως είπε για τα οποία έχουν γίνει παραχωρήσεις σημειώνοντας ότι «διαγράφεται μία ζώνη γεωγραφική, η οποία τοποθετείται στη δυτική Ελλάδα υπεράκτια και χερσαία και φτάνει μέχρι κάτω από την Κρήτη», τονίζοντας τη γεωπολιτική σημασία αυτών των τεμαχίων και σημείωσε ότι «η Ελλάδα με το πρόγραμμα που έχει αρχίσει από το 2012-13, καθορίζει μία ζώνη η οποία χωρίζει τη Μεσόγειο σε δύο μέρη. Δυτική και Ανατολική. Η Ελλάδα στη Μεσόγειο, είναι το πιο δυτικό μέρος της Ανατολικής Μεσογείου, το πιο Ανατολικό της Δυτικής Μεσογείου». Παράλληλα υπογράμμισε ο ομιλητής ότι «ανατολικά από την Ελλάδα υπάρχει το μεγάλο ενδιαφέρον με τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, όπου τα πράγματα έχουνε εξελιχθεί τα τελευταία 5 με 10 χρόνια».
Οι πέντε λόγοι του ενδιαφέροντος για τους υδρογονάνθρακες στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο
Αναπτύσσοντας πέντε λόγους για τους οποίους έχει αναπτυχθεί ενδιαφέρον για τους υδρογονάνθρακες στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου ο κ. Μπασιάς εξήγησε ότι αυτοί είναι:
Πρόσφατες ανακαλύψεις φυσικού αερίου στην SE Μεσόγειο και Μαύρη Θάλασσα. «Αυτές οι ανακαλύψεις τον τελευταίο καιρό σε αυτήν την περιοχή είπε ότι άρχισαν να δίνουν την αίσθηση στη διεθνή βιομηχανία, ότι ίσως αυτή η περιοχή μπορούσε να γίνει μία GAS Province, δηλαδή μία Περιφέρεια, μία περιοχή αερίου σημαντική. Προς το παρόν δεν έχει γίνει αυτό και δεν έχει γίνει, διότι δύο μεγάλα κοιτάσματα έχουν βρεθεί και έχουν αποδείξει ότι έχει ενδιαφέρον. Είναι το Λεβιάθαν στο Ισραήλ και το Ζωρζ στην Αίγυπτο. Ολα τα άλλα είναι μικρούλια. Και όταν λέω μικρούλια, χρησιμοποιώ την έκφραση και τη λέξη επίτηδες, αλλά είναι η αλήθεια».
Νέο γεωλογικό μοντέλο προστίθεται από το 2015 στη Μεσόγειο. Σχετικά είπε ο κ. Μπασιάς ότι «Για δεκαετίες βλέπαμε τα κλαστικά ιζήματα, όλα αυτά που έρχονται από τα βουνά, να κατεβαίνουν στο Νείλο, να φτιάχνουν το Δέλτα του Νείλου τα οποία είναι χαλαζίας και άλλα ορυκτά σκληρά τα οποία συνιστούν τα πετρώματα στα οποία θα εξελιχθεί ένα κοίτασμα το οποίο θα το τραβήξουμε μετά. Αυτά τα λέμε κλαστικά. Πριν από 5-6 χρόνια έγινε μια τεχνική ανακάλυψη σε ιζήματα τα οποία είναι ανθρακικά, δηλαδή ασβεστόλιθοι. Και εκεί προστέθηκε ένα δεύτερο μοντέλο πετρελαϊκού συστήματος το οποίο έδωσε τη δυνατότητα στον επενδυτή, να πει αν έχω δυο περιπτώσεις που μπορεί να δουλέψει είναι καλύτερα από μια οπότε μπορώ να μειώσω το ρίσκο μου και έτσι άρχισαν να γίνονται μεγάλες επενδύσεις».
Προοδευτική βελτίωση των γεωτρήσεων σε βαθιά και υπερ-βαθιά ύδατα. Σύμφωνα με τον κ. Μπασιά «οι γεωτρήσεις σε μεγάλα βάθη νερών τα οποία ξεπερνάνε τα 3000 μέτρα δεν είναι κάτι το οποίο είναι πολύ εύκολο αλλά η τεχνολογία πάει πάρα πολύ γρήγορα. Σήμερα περισσότερα κονδύλια βρίσκονται στην έρευνα που έχει να κάνει με την έρευνα και εξόρυξη θαλασσίων κοιτασμάτων υπεράκτιων παρά στη διαστημική έρευνα. Στα επόμενα χρόνια θα είναι δυνατό να υπάρξει παραγωγή και στα 3.500 μέτρα νερό. Διότι το πρόβλημα δεν είναι από τη στιγμή που η γεώτρηση θα πιάσει πάτο και θα μπει μέσα στην πέτρα, είναι πριν. Διότι φανταστείτε 3 χιλιόμετρα σωληνώσεις, είναι σαν φίδι και μπορείς να έχεις άνοιγμα γύρω στα 50 μέτρα. Ολα αυτά τα πράγματα είναι πάρα πολύ δύσκολα αλλά ευτυχώς η τεχνολογία προχωράει, τα κράματα των μετάλλων προχωράνε γιατί το βάρος είναι τεράστιο, η κατανόηση των μεγάλων πιέσεων σε αυτά τα βάθη είναι όλο και μεγαλύτερη και αυτά τα προβλήματα ξεπερνιούνται».
Ως τέταρτο και πέμπτο λόγο επισήμανε ο πρόεδρος της ΕΔΥΕ την αυξανόμενη εμπορική σημασία του LNG και αντίστοιχα την προμήθεια του φυσικού αερίου προς την Ευρωπαϊκή αγορά, υπογραμμίζοντας σχετικά ότι «η προμήθεια του φυσικού αερίου προς την ευρωπαϊκή αγορά είναι μεγάλη υπόθεση διότι προς το παρόν ήταν από βορρά προς νότο, τώρα γίνονται μεγάλες προσπάθειες για να γίνει από ανατολή προς δύση για αυτό έχουμε τον ΤΑΡ, έχουμε τον EAST MED σαν πρόγραμμα και υπάρχει και ένας άλλος αγωγός ο οποίος στη Μαύρη Θάλασσα διότι έχει γίνει τον τελευταίο καιρό μια μεγάλη ανακάλυψη αερίου ίσως όχι τόσο μεγάλη αλλά υπάρχουν υποδομές. Στη Ρουμανία είναι το κοίτασμα Neptune το οποίο θα μπορούσε να δώσει ένα τρίτο αγωγό και δουλεύουν εκεί, η ΕΧΟΝ έχει κάνει την ανακάλυψη, δουλεύεται εκεί για έναν άλλον αγωγό ο οποίος θα έχει διεύθυνση από ανατολή προς δύση».