“Μετά τα γεγονότα στην Εθνική Πινακοθήκη αισθάνομαι την ανάγκη να επισημάνω ότι δεν κάνω μόνο έργα με θρησκευτική θεματολογία” ανέφερε ο Χριστόφορος Κατσαδιώτης κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου που πραγματοποιήθηκε στο Μουσείο Μπενάκη την Τετάρτη.
Και συνεχίζει: “Αφέθηκα να φανερώσω αυτό το υλικό (η νέα του έκθεση) προσπαθώντας να είμαι ειλικρινής απέναντι μου, και απέναντι στο θεατή. Μπορεί κάποιος, βλέποντας την έκθεση να βρει κομμάτια που θα αγγίξουν το ασυνείδητό του, συμπλήρωσε.
Η χθεσινή συνέντευξη τύπου ήταν μία κατάθεση ψυχής του Χριστόφορου, μετά το σοκ των γεγονότων, που προηγήθηκαν στην Εθνική Πινακοθήκη τον περασμένο Μάρτιο.
Ο Χριστόφορος Κατσαδιώτης στήνει ένα μνημειακό εργαστήρι, έναν χώρο υβριδικό, όπου η τέχνη της χαρακτικής βρίσκειν νέα όρια. Τα έργα του πλαισιώνονται από τα ίδια τα υλικά που τον συγκροτούν: σημειώσεις, αποκόμματα, φωτογραφίες, αντικείμενα που έχει μαζέψει από τα σκουπίδια –«παράσιτα» της πόλης που ανακυκλώνονται σε χαρακτικά έργα. Μαζί, video και ήχος ολοκληρώνουν μια πρωτότυπη οπτικοακουστική εικαστική εμπειρία. Σε αυτό το προσωπικό cabinet de curiosités, το ιδιότυπο animation που προτείνει ο ανήσυχος δημιουργός λειτουργεί σαν προέκταση της χαρακτικής. Δίνει κίνηση στην ακινησία, φωνή στη σιωπή.
Στο πλαίσιο της έκθεσης παρουσιάζονται οκτώ animations χαρακτικής, με το ένα σε προβολή 360 μοιρών, ενώ παράλληλα εκτίθενται χαρακτικά και μεταλλικές οξειδωμένες μήτρες. Ιδιαίτερη θέση κατέχει μια μνημειακή εγκατάσταση που διαμορφώθηκε ειδικά για τον εκθεσιακό χώρο: ένα ιδιότυπο εικαστικό «καρουζέλ» από ποιήματα, φωτογραφίες έργων τέχνης άλλων δημιουργών από διαφορετικά κινήματα, σκισμένα χαρτιά, σελίδες βιβλίων, σπασμένα παιχνίδια, καθώς και απορρίμματα –πλαστικά από παραλίες, σκουπίδια μαζεμένα από το Παρίσι και την Αθήνα.
Ο Χριστόφορος Κατσαδιώτης μοιράζει τον χρόνο του ανάμεσα στο Παρίσι και την Αθήνα. προετοιμάζει στη Γαλλία τις χαρακτικές του μήτρες και τις τυπώνει, χειρωνακτικά, στο αθηναϊκό του ατελιέ. Εκεί, ανάμεσα σε οσμές οξέων και χημικών, παλιά ραδιόφωνα και στίβες χαρτιών, γεννιούνται φιγούρες αταξινόμητες. Πρόσωπα ζωόμορφα, παραμορφωμένα, βγαλμένα από κάποιο σκοτεινό παραμύθι ή μια αλληγορία. Δεν έχουν ηρωισμό, δεν διεκδικούν λύτρωση. Είναι οι «απάτριδες» της καθημερινότητας –πρόσωπα της παρακμής, της κραιπάλης, του περιθωρίου. Κι όμως, σ’ αυτά εντοπίζει ο Κατσαδιώτης «τη λύσσα για ζωή». Τη διχοστασία ανάμεσα στην ομορφιά και τον πόνο. Σ’ αυτά τα πρόσωπα αναγνωρίζει ήρωες καθημερινούς, εκείνους που επιβιώνουν χωρίς να ανήκουν πουθενά.
Ο Μανώλης Γιανναδάκης, ομότιμος καθηγητής Χαρακτικής στο ΑΠΘ, αναφέρει για τον Χριστόφορο Κατσαδιώτη: “Μελετώντας τα έργα του Χ.Κ ανακαλώ την άποψη του Ερβιν Πανόφσκι, που προτείνει για την ανάγνωση ενός πίνακα ζωγραφικής, τρεις αλληλοεπικαλυπτόμενους αναγνωστικούς κώδικες:
Πρώτος είναι ο αντιληπτικός και συγκινησιακός κώδικας
Δεύτερος είναι αυτός που προσδιορίζει το εικονογραφικό περιεχόμενοτου έργου.
Τρίτος είναι ο κώδικας στο επίπεδο του οποίου τα σημεία, όπου οι δύο προηγούμενοι κώδικες μας επέτρεψαν να αποκωδικοποιήσουμε, γίνονται σημαίνοντα ενός βαθύτερου περιεχομένου.
Η έκθεση «Στο εργαστήριο του Χριστόφορου Κατσαδιώτη» παρουσιάζεται στο Μουσείο Μπενάκη/ Πειραιώς 138.
Διάρκεια έως την Κυριακή 27 Ιουλίου 2025.
Την επιμέλεια της έκθεσης έχει ο ιστορικός τέχνης Γιώργος Μυλωνάς
