Βρισκόμαστε σε μια εποχή συγκρούσεων – με πόλεμο στην Ευρώπη και στη Μέση Ανατολή, σύμφωνα με τον executive editor, senior editor για τη Βρετανία του περιοδικού The Economist και πρόεδρο κατά τη διάρκεια της 29ης Συζητήτησης Στρογγυλής Τραπέζης του Economist με την Ελληνική Κυβέρνηση Daniel Franklin. Σύμφωνα με τον ίδιο, πλέον δεν υπάρχει ουδετερότητα: «Κάποιος πρέπει να επιλέξει τη σφαίρα επιρροής στην οποία ανήκει», ανέφερε και περιέγραψε τον κόσμο ως «πολιτικά πιο αβέβαιο» από ποτέ.
Joan Hoey, editor of the Democracy Index and Europe consultant, Economist Intelligence
Για τη μετάβαση σε ένα νέο παγκόσμιο παράδειγμα μέσα από ανατροπές της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων μίλησε η Joan Hoey, αρχισυντάκτρια του Democracy Index του Economist και συμπρόεδρος του συνεδρίου. Αναφέρθηκε στη διάβρωση της εμπιστοσύνης στην αμερικανική ηγεμονία, την αναγνώριση της οικονομικής δύναμης της Κίνας αλλά και στην άνοδο άλλων δυνάμεων εις βάρος της Δύσης. «Η παγκόσμια οικονομία απομακρύνεται από το παλιό μοντέλο», τόνισε, κάνοντας λόγο για ενίσχυση του προστατευτισμού και του οικονομικού εθνικισμού. «Οι δασμοί έχουν προκαλέσει σοκ, με αποτέλεσμα τη μείωση των δαπανών και την επιβράδυνση της ανάπτυξης», είπε.
Αναφορικά με την Ελλάδα, η αναλύτρια του Economist Intelligence για την Ευρώπη επισήμανε πως τα πηγαίνει καλά – με ρυθμό ανάπτυξης 2,4% χάρη στον τουρισμό και τη σταθερότητα. Το ερώτημα, κατά την ίδια, είναι αν αυτός ο ρυθμός είναι βιώσιμος και αν προχωρούν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις.
John Andrews, consultant editor, The Economist
Για πρώτη φορά μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο βλέπουμε πραγματικές διακρατικές συγκρούσεις: Ρωσία-Ουκρανία, Ισραήλ-Ιράν, ανέφερε ο John Andrews, consultant editor του περιοδικού The Economist και συμπρόεδρος του συνεδρίου. Κατά την άποψή του, πρόκειται για αποτυχία των διεθνών θεσμών, με απομάκρυνση από τους κανόνες του συστήματος του Μπρέτον Γουντς. Τόνισε ότι «το κρίσιμο ζήτημα είναι αυτό της ισχύος», παραπέμποντας στον Θουκυδίδη. Παράλληλα, εξήρε τη στάση της Ουκρανίας και αναρωτήθηκε πώς θα είχε εξελιχθεί ο πόλεμος εάν η διοίκηση Μπάιντεν είχε προσφέρει περισσότερη βοήθεια.
