Ήδη από τη δεκαετία του ’80 ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός με τη βοήθεια του υπολογιστή (CAD) επέτρεψε στους αρχιτέκτονες να πειραματιστούν με νέες φόρμες. Τι επιφυλάσσει όμως το μέλλον;
Όταν γιγαντιαίες σφαίρες, που θύμιζαν ταινίες επιστημονικής φαντασίας, έκαναν την εμφάνισή τους στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και στις αρχές των 90s, ήταν γιατί η νέα τεχνολογία των υπολογιστών διευκόλυνε τους αρχιτέκτονες ώστε να πειραματιστούν με καινούριες φόρμες.
Με τη βοήθεια των εργαλείων σχεδιασμού CAD, του design σε υπολογιστή, έγιναν πραγματικότητα εμβληματικά κτίρια όπως το Μουσείο Γκουγκενχάιμ του Φρανκ Γκέρι στο Μπιλμπάο της Ισπανίας, εξηγεί ο Σίλβιο Κάρτα, αρχιτέκτονας και επικεφαλής Τέχνης και Design στο Πανεπιστήμιο του Χερτφορτσάιρ σε νέο άρθρο στο «The Conversation».
Τεχνολογία και ταλέντο
Σήμερα οι αλγόριθμοι συνεχίζουν να αλλάζουν την αρχιτεκτονική, προσφέροντας τη δυνατότητα στους επαγγελματίες να δοκιμάσουν ακόμα πιο ασυνήθιστες φόρμες, όχι μόνο χάριν εντυπωσιασμού, αλλά και προκειμένου να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των κατοίκων. Η μοντελοποίηση των διαθέσιμων πληροφοριών στην οθόνη ενός υπολογιστή συνδυάζει λειτουργίες αδιανόητες στο παρελθόν για έναν αρχιτέκτονα: του επιτρέπει, για παράδειγμα, να υπολογίσει την αναλογία ανάμεσα στους δημόσιους και τους ιδιωτικούς χώρους ή να κατανοήσει τι μπορεί και τι δεν μπορεί να δει κάποιος από ένα συγκεκριμένο σημείο του κτιρίου (ένα χαρακτηριστικό πολύ χρήσιμο όταν ο αρχιτέκτονας καλείται να αποφασίσει, π.χ. για το πού θα τοποθετήσει τις εξόδους κινδύνου).
Επιπλέον, οι σύγχρονοι αλγόριθμοι παίρνουν έμπνευση από τη φύση, όπως από τα φράκταλ (μοτίβα που επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά σε μικρότερες κλίμακες), προτείνοντας οργανικά σχήματα εντυπωσιακά και ταυτόχρονα βιώσιμα. Για παράδειγμα, όπως επισημαίνει ο Κάρτα, το αρχιτεκτονικό γραφείο Zaha Hadid Architects, που συνεχίζει την παράδοση της σπουδαίας Ζάχα Χαντίντ, χρησιμοποιεί τους αλγόριθμους για να τεστάρει χιλιάδες σχέδια ώστε να αποκλείσει εκείνα που θα είναι απαγορευτικά ακριβά στην κατασκευή. Ακόμα και στην προστασία από την πανδημία του COVID-19 μπορεί να συμβάλουν οι νέες τεχνολογίες, προτείνοντας σχέδια κτιρίων που θα είναι σε θέση να φιλοξενήσουν έναν όσο το δυνατόν μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων ενώ ταυτόχρονα τηρούν τον κανόνα της κοινωνικής απόστασης.
Από τις μυρμηγκοφωλιές στην οθόνη του υπολογιστή
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο αρθρογράφος και οι συνεργάτες του συνδύασαν τρεις τύπους αλγορίθμων, εμπνευσμένων από τις αποικίες μυρμηγκιών, τους νευρώνες του εγκεφάλου και τη μοντελοποίηση της κίνησης του πλήθους, στον σχεδιασμό μιας μονάδας φροντίδας. «Το κτίριο έπρεπε να χωρίζεται σε διαφορετικές μονάδες με το μέγιστο δυνατό μέγεθος. Κάθε μονάδα έπρεπε να διαθέτει μια προσβάσιμη και λειτουργική κουζίνα, μια τραπεζαρία με αυτή την αποκλειστική χρήση και πολλούς άλλους χώρους διαφορετικών δραστηριοτήτων σε ποικίλα μεγέθη».
Η «πρόταση» του υπολογιστή ήταν η καλύτερη δυνατή για τους ενοίκους της μονάδας και μάλιστα προέκυψε χωρίς κοπιαστική και εκτεταμένη μελέτη. Ο Κάρτα, ωστόσο, εμφανίζεται καθησυχαστικός ότι οι αλγόριθμοι δεν θα αντικαταστήσουν τους αρχιτέκτονες, αλλά θα συνεχίσουν να λειτουργούν ως ένα πολύτιμο εργαλείο.
Ο ίδιος προσθέτει: «Καθώς η επιστήμη της πληροφορικής και η τεχνολογία αναπτύσσονται εκθετικά, είναι δύσκολο να φανταστούμε πώς θα εξελιχθούν οι αλγόριθμοι στο μέλλον και πώς θα αλλάξει η βιομηχανία της κατασκευής κτιρίων. Αυτό όμως που μπορούμε να προβλέψουμε με σιγουριά είναι ότι η χρήση τους θα γίνει σύντομα απαραίτητη για να ενισχύσουμε την ικανότητά μας να βλέπουμε το αόρατο και να σχεδιάζουμε ό,τι δεν έχουμε ακόμα φανταστεί».
Πηγή: Sputniknews
